Οι κάτοικοι των Δικαίων-πρόσφυγες όλοι-παλιά ήταν εγκατεστημένοι στην γεωργική αυτή περιοχή χωρισμένοι σε τρεις μεγάλους μαχαλάδες:
στους Καβακλιώτες (πρόσφυγες από το Καβακλί της Ανατολικής Ρωμυλίας),
στους Αρβανίτες και στους Δημητράκηδες.
Τα Δίκαια είναι γνωστά και με την ονομασία Κατίκιοι,δηλαδή χωριό του Κατή ή Καδή (του δικαστή).Πιθανόν στα χρόνια της τουρκοκρατίας να διετέλεσε και έδρα του Κατή (εξού και η ονομασία).
Το πρωί της γιορτής οι αμπελουργοί πήγαιναν στην εκκλησία και στο τέλος της θείας λειτουργίας έπαιρναν τον αγιασμό που είχε τελέσει ο ιερέας τη μέρα εκείνη. Μάλιστα στο Δεμερδέσι (τόπος καταγωγής των προσφύγων του χωριού Καβύλη) ο Μπέης έστελνε το φύλακα του τσιφλικιού του να πάρει κι αυτός αγιασμό, ένδειξη πως ο μουσουλμάνος τσιφλικάς σεβόταν και τιμούσε τον άγιο Τρύφωνα.
Όταν σχολούσε η εκκλησιά, πήγαιναν όλοι στα σπίτια τους, αλλάζαν φορεσιές και αφού έπαιρναν τα απαραίτητα αμπελουργικά εργαλεία, ξεκινούσαν για τα χωράφια τους. Παρέες-παρέες έφταναν στ’αμπέλια και ο καθένας τραβούσε μόνος του για το δικό του. Εριχνε σε τρία διαφορετικά σημεία λίγο αγιασμό, για να φέρει ευεργετικά αποτελέσματα στα κλήματα και στη σοδειά. Δεν έλειπαν βέβαια τα πειράγματα και τα ευτράπελα μεταξύ των αμπελουργών.
Κατόπιν συγκεντρώνονταν όλοι σ ‘ ένα αμπέλι και άναβαν φωτιές. Εδώ θα έψηναν μπριζόλες και λουκάνικα .Θα έτρωγαν αλλά και θα έπιναν. Με τις τσότρες να είναι συνεχώς κολλημένες στα χείλη τους έπιναν και τραγουδούσαν. Στη συνέχεια θα πήγαιναν και στα υπόλοιπα χωράφια, για να ρίξουν αγιασμό και σ’ αυτά.
Από την ιστοσελίδα http://evrospower.blogspot.com/2009/06/blog-post_7406.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου